طرحواره درمانی راهکاری نوین برای درمان الگوهای مخرب روانی
مقدمه
زندگی روزمره ما، پر از تجربیات و احساساتی است که بر افکار، باورها و رفتارهای ما تأثیر میگذارند. بسیاری از این الگوها و باورهای ذهنی، از دوران کودکی و تجربیات اولیه ما نشأت میگیرند. در برخی مواقع، این الگوهای ذهنی به قدری ریشهدار میشوند که تبدیل به “طرحواره”های ناپایدار و مخرب میشوند. این طرحوارهها میتوانند بر کیفیت زندگی، روابط بینفردی و حتی سلامت روانی ما تأثیر منفی بگذارند. طرحوارهدرمانی (Schema Therapy) به عنوان یکی از رویکردهای نوین درمانی، به شناسایی و اصلاح این طرحوارههای ناسالم میپردازد و به افراد کمک میکند تا الگوهای جدید و سالمتری را در زندگی خود ایجاد کنند.
طرحوارهدرمانی چیست؟
طرحوارهدرمانی، نوعی درمان روانشناختی است که توسط دکتر جفری یانگ در دهه ۱۹۸۰ توسعه داده شد. هدف اصلی این رویکرد، کمک به افرادی است که با الگوهای ناپایدار و تکراری در زندگی خود مواجه هستند. این الگوها ممکن است ناشی از نیازهای عاطفی برآورده نشده در دوران کودکی باشند. در حقیقت، طرحوارهها به عنوان باورها یا داستانهایی تعریف میشوند که فرد درباره خود و دنیای اطرافش در پاسخ به تجربیات اولیه زندگی شکل میدهد.
طرحوارهدرمانی از رویکردهای مختلف رواندرمانی مانند روانپویشی، درمان شناختی-رفتاری (CBT)، نظریه دلبستگی، و رواندرمانی متمرکز بر هیجان الهام گرفته و آنها را در یک چارچوب جامع ادغام میکند. این رویکرد جامع، به افراد کمک میکند تا نیازهای عاطفی خود را شناسایی و تأمین کنند و در نتیجه، به زندگی سالمتر و متعادلتری دست یابند.
مفهوم طرحوارهها
در طرحوارهدرمانی، چهار مفهوم کلیدی وجود دارد که به فهم بهتر این رویکرد کمک میکند:
۱. نیازهای عاطفی
همه انسانها از دوران کودکی نیازهای عاطفی پایهای دارند که باید برآورده شوند. این نیازها شامل محبت، امنیت، احترام، استقلال و توجه است. هنگامی که این نیازها به درستی تأمین نشوند، افراد ممکن است طرحوارههای ناسالمی را ایجاد کنند که بر باورها و رفتارهای آنها در زندگی بزرگسالی تأثیر منفی بگذارد.
۲. طرحوارههای ناسازگار اولیه
طرحوارههای ناسازگار اولیه به عنوان باورها یا الگوهای فکری تعریف میشوند که در نتیجه تجربیات منفی دوران کودکی به وجود میآیند. این طرحوارهها معمولاً شامل باورهای غلط و ناپایداری درباره خود و دیگران هستند. برای مثال، طرحوارههایی مانند “من ارزش دوست داشته شدن ندارم” یا “همه مرا ترک میکنند” میتوانند از تجربیات کودکی ناشی از طرد شدن، بیتوجهی یا سوءاستفاده عاطفی شکل بگیرند.
۳. سبکهای مقابلهای ناسازگار
وقتی افراد با طرحوارههای ناسازگار مواجه میشوند، معمولاً به یکی از سه روش زیر واکنش نشان میدهند:
- تسلیم: فرد به طرحواره خود تسلیم میشود و آن را به عنوان واقعیت پذیرفته و بر اساس آن عمل میکند.
- اجتناب: فرد از موقعیتهایی که طرحواره را فعال میکنند فرار میکند یا آنها را نادیده میگیرد.
- جبران افراطی: فرد با رفتارهایی افراطی، سعی در جبران طرحواره خود دارد. برای مثال، کسی که احساس بیکفایتی میکند، ممکن است به صورت افراطی کنترلکننده شود تا احساس ناتوانی خود را پنهان کند.
۴. حالتهای طرحوارهای
حالتهای طرحوارهای به وضعیتهای ذهنی مختلفی اشاره دارد که فرد در هنگام تحریک طرحوارههای خود به آنها وارد میشود. هر حالت ترکیبی از احساسات، باورها و رفتارها است که به طور خودکار و بدون آگاهی کامل از فرد بروز میکند. برای مثال، فرد ممکن است در حالت “کودک رها شده” وارد شود و احساس تنهایی و بیپناهی کند.
چگونه طرحوارهدرمانی به ما کمک میکند؟
هدف اصلی طرحوارهدرمانی، شناسایی و تغییر طرحوارههای ناسازگار و ایجاد الگوهای سالمتر و مؤثرتر است. در این مسیر، درمانگر با فرد همکاری میکند تا:
- طرحوارههای ناسازگار را شناسایی کند.
- سبکهای مقابلهای ناسالم را شناسایی و تغییر دهد.
- حالتهای طرحوارهای را مدیریت کند.
- الگوهای جدید و سالم را توسعه دهد.
طرحوارهدرمانی با ترکیب روشهای مختلف، به فرد کمک میکند تا نیازهای عاطفی خود را به شیوههای سالمتر برآورده کند و از تکرار الگوهای مخرب جلوگیری کند. همچنین، با استفاده از تکنیکهای مختلفی مانند تکنیک صندلی خالی یا بازسازی شناختی، فرد میتواند به مرور زمان باورها و الگوهای ذهنی خود را تغییر دهد.
طرحوارههای ناسازگار چگونه شکل میگیرند؟
طرحوارههای ناسازگار معمولاً در دوران کودکی و نوجوانی شکل میگیرند و ناشی از تجربیات منفی یا نیازهای عاطفی برآورده نشده هستند. این تجربیات ممکن است شامل سوءاستفاده، طرد، بیتوجهی یا حتی تجربیات ناخواستهای مانند مرگ یکی از والدین باشند. در مواجهه با این تجربیات، کودکان تلاش میکنند تا معنایی از آنها بسازند و معمولاً باورهای نادرست و ناسازگاری درباره خود و دنیا ایجاد میکنند.
برای مثال، کودکی که در دوران کودکی محبت کافی دریافت نکرده، ممکن است طرحواره “من ارزشمند نیستم” را توسعه دهد و این باور در سراسر زندگی او ادامه پیدا کند و بر روابط و رفتارهای او تأثیر منفی بگذارد.
سبکهای مقابلهای ناسازگار
همانطور که قبلاً ذکر شد، افراد در مواجهه با طرحوارههای ناسازگار، سبکهای مقابلهای مختلفی را اتخاذ میکنند. این سبکها ممکن است در کوتاهمدت مؤثر باشند، اما در درازمدت منجر به مشکلات بیشتری میشوند. سه سبک مقابلهای اصلی عبارتند از:
- تسلیم: فرد طرحواره خود را به عنوان حقیقت میپذیرد و بر اساس آن عمل میکند. برای مثال، کسی که طرحواره “من ناتوانم” را دارد، ممکن است همیشه به دیگران تکیه کند و احساس استقلال نداشته باشد.
- اجتناب: فرد از موقعیتهایی که ممکن است طرحواره او را فعال کنند، دوری میکند. این سبک مقابلهای میتواند منجر به انزوای اجتماعی یا فرار از موقعیتهای مهم شود.
- جبران افراطی: فرد با رفتارهایی افراطی سعی میکند طرحواره خود را جبران کند. برای مثال، کسی که احساس ناتوانی میکند، ممکن است به صورت افراطی کنترلکننده یا سلطهجو شود.
مراحل درمان در طرحوارهدرمانی
طرحوارهدرمانی معمولاً در چندین مرحله انجام میشود:
- ارزیابی: در این مرحله، درمانگر به شناسایی طرحوارههای ناسازگار فرد میپردازد. این کار ممکن است از طریق پرسشنامهها، مصاحبهها یا تکنیکهای دیگر انجام شود.
- شناسایی طرحوارهها و سبکهای مقابلهای: درمانگر با کمک فرد، طرحوارههای ناسازگار و سبکهای مقابلهای او را شناسایی میکند و به او کمک میکند تا الگوهای تکراری را در رفتارها و باورهای خود مشاهده کند.
- تغییر طرحوارهها: در این مرحله، فرد با کمک درمانگر به تغییر طرحوارههای ناسازگار میپردازد. این تغییر ممکن است از طریق بازسازی شناختی، تکنیکهای هیجانی یا تمرینهای رفتاری انجام شود.
- توسعه الگوهای سالم: در این مرحله، فرد الگوهای جدید و سالمتری را برای برآوردن نیازهای عاطفی خود توسعه میدهد و یاد میگیرد که چگونه از این الگوها در زندگی روزمره خود استفاده کند.
جمعبندی
طرحوارهدرمانی یک رویکرد جامع و موثر برای درمان الگوهای ناسالم روانی است که از تجربیات اولیه زندگی ناشی میشوند. این رویکرد با شناسایی و تغییر طرحوارههای ناسازگار و توسعه الگوهای سالمتر، به افراد کمک میکند تا به زندگی متعادلتر و سالمتری دست یابند. اگر شما یا کسی که میشناسید با الگوهای تکراری و مخرب در زندگی خود مواجه است، طرحوارهدرمانی میتواند یک گزینه موثر برای تغییر و بهبود باشد.
دیدگاهتان را بنویسید